Caput VI SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS SHOW APPARATUS
| 1 | Ne quis autem de errore queratur; addidit nobis alios duces misericordia Salvatoris. Quid est enim aliud, charissimi, Martyr, nisi Christi imitator? domitor rabidae voluptatis? calcator ambitionis, et mortis ambitor, contemptor divitiarum, compressor lasciviae, intemperantiae persecutor? Cui numquam sceptrum prudentiae avaritia praeripuit, aut cupiditas vindicari. |
| 2 | Per hos virtutum gradus unde descenderat Salvator ascendit, docente Apostolo: Qui descendit, ipse est, qui ascendit super omnes coelos. Per hos denique secum, quos praedestinavit, evexit dicens: Pater, quos mihi dedisti, volo, ut ubi sum ego, et illi sint mecum. Prudentia, iustitia, fortitudo, temperantia via coelestis est. |
| 3 | Hanc Salvator aperuit dicens: Ego sum via et veritas. Hanc margaritarum coelestium, et aeternitatis mercator attrivit: hanc viatoribus christianis prophetae demonstrant: hanc Apostoli frequentarunt: hanc numquam aut frigus astringit, aut calor incendit. In psalmis cautum est, per diem sol non uret te nec luna per noctem. |
| 4 | Qua de re oremus, charissimi, oremus, ut si ascendere nos cumulus prohibet peccatorum, vel ascendentum vestigia osculis arctioribus vaporemus. Isti sunt venerandi, isti sunt sancti, qui morti mortem intulere. Sicut legimus: Qui credit in me, licet moriatur vivit. O quam pretiosa est in conspectu Domini mors sanctorum eius quibus minax plus praestitit persecutor; tortor horruit, risit subditus quaestioni, percussor tremuit, et trementis dexteram moriturus adiuvit; fera noluit, irritavit obiectus, non quia poenam corpoream natura perdiderat, sed quia Salvator tanti praesul certaminis, palmam vibrans, immortalitatis victoriam praetendebat. |
| 5 | Haec quamquam ita sint, tamen in illa passione membrorum vobiscum certamen corpora pertulerunt. Strati ergo humi, et solum lacrymis irrigantes una voce clamemus, ut qui semper sacratas reliquias possidetis, corpora purgetis. Nec vobis, venerandi, nostra sordebit oblatio. Dignum domicilium est quod tot victoribus habitetur. Hic invenietis Ioannem Baptistam, illum, inquam, qui stadio communi cruentus stetit, sed ad coelum coronatus ascendit, quem Dominus ipse inter natos mulierum autumat potiorem. |
| 6 | Hic Andream, hic Thomam, hic Gervasium, hic Protasium, hic Agricolam, hic Eufemiam, quae quondam ustulato animo sub percussore virgo non palluit. Denique tanta hic est coelestium civium multitudo, ut ad adventum vestrae maiestatis locus nobis esset alius inquirendus, nisi vos iungeret secretum vestrum, et unitas potestatis. |
| 7 | Vestra sunt haec praecepta, charitatem non aemulari, non quaerere illa, quae sua sunt.Unde non ambigo quod secundum hominem vilioris loci vos tangat iniuria. Angusta nimis, homines ista perpendunt. Divinitas gradum respuit, nec loco nec tempore definitur. Unitatis nulla subiectio est. Nec mirum, si nihil est vobis in substantia terrena difficile, quibus totum est in spiritus luce commune. Maior tamen erit vestrarum gloria potestatum, si defendatis laboriosos, si tuemini hostibus subiacentes. Tegant arma, quos volunt, nos vestrae acies, vestra signa custodient. |
| 8 | Nullus est hostis, si tribuatis indulgentiam peccatorum. Ex vestris manibus nostrae vitae retinacula detinentur. Remittite delicta, et nulla nos bella turbabunt. Sed quid ego pauper Victricius cultor vester de loci qualitate formido? A vobis ad vos venistis, hic reperietis, quos circa Domini Iesu Christi altaria ministrantes reliquistis, porrectis brachiis vos Baptista Ioannes exspectat. Vos Thomas, vos Andreas, Lucas et caetera multitudo coelestis parilii vos desiderio in suum gremium vocat. Nullas vos novus hospes excipiet. Hi sunt cum quibus militatis in coelo. |
| 9 | Peculiaris tamen erit gratulatio, si iungantur reliquiis, qui iuncti claritudine spiritali. |